15 Eylül 2010 Çarşamba

nefes almakta zorluk, gecmeyen kasık agrısı ve yalnızlık

33+3
farkındayım pek bir iç karartıcı başlık oldu. ama durum budur millet! mevcut durumdan baska bir yazı çıkmaz. yurumemi bile zorlastıran agrı baslıyor aksamları. nefesim sıkısıyor ve beş gündür yurt dışında. ben ki yalnızlığa bayılan kadın, hiç yalnız kalmak istemiyorum, sanki beş haftadır evde yokmuş gibi. hormonlar hormonlar, rahat bırakın beni! bu rahim nasıl bir organdır ki büyüdükçe büyüyor? bu ağrılar normal mi, hep sürecek mi? doğumdan sonraki günlere kadar rahat yok mu, sek sek sekerek mahmure durumlarım artık mazide mi kaldı? dı dı dı?
karnım pek bir aç amma saat 00:34. bir saat önce yediğim muz neyime yetmiyor di mi? gönül ister dürüm, kokoreç +bira. bostancı sahilde dürüm yemek vardı şimcik... 
bugun arya'ya ilk oyuncağını aldım. arya sayesinde muhtelif blogların ve bebek sitelerinin kurdu oldum malum, fotosunu gördüğümde bayıldığım kocaman bir oyun parkının ve oyuncaklarının ödemesi için 1 saat 5 dk. bankada bekledim. saçma uzun bir zaman ama hakikaten oflamadım, kızım için ya. annelik oyuncak ödemesi için bankada bekleyip oflamamaktır!:P aşk şudur aşk budur diye kağıdında saçma şeyler yazan bir sakız vardı eskiden /hala vardır belki/ ona benzedi.
ben yatanzi, ağrıdan kurtulanzi. eyy gidi prekazi!